اصطلاحات موبایلی که همه باید بدانید (قسمت دوم) (قسمت آخر)

امروزه نیاز به موبایل و گجت های هوشمند با توجه به پیشرفت روز افزون جوامع.اجتناب ناپذیر است.حال اگر بخواهیم این گجت هوشمند یا موبایل را مورد بررسی قرار دهیم.نیاز به اطلاعات اصولی و شناختن اصطلاحاتی داریم..تا شما هم بتوانید به راحتی.یک موبایل را از نظر تکنولوژی بکار رفته در آن بررسی کنید.

در قسمت دوم.اصطلاحات تخصصی تری را بررسی خواهیم کرد.پس با ما باشید.

Chipset

یک Chipset مادربرد، تمام اطلاعاتی که از طریق کانال‌های اطلاعاتی یا باس های مادربرد جریان می‌یابد را کنترل می‌کند. عملکرد اولیه Chipset مادربرد، هدایت این اطلاعات به محل صحیح مادربرد و بنابراین بخش‌های صحیح می‌باشد.

SuperAMOLED

SuperAMOLED ها نوعی از صفحه نمایش هستند که در آن‌ها سنسور های دریافت لمس با شیشه نمایشگر ادغام گشته‌اند. این امر باعث گردیده که یک لایه از صفحه نمایش کم شود. کیفیت این نوع صفحه نمایش بسیار خوب است، چرا که در آن‌ها لایه نور دهی از عقب حذف شده و با بقیه لایه‌ها ترکیب شده است. البته حذف لایه رفلکس نور در آن‌ها باعث گشته که عملکرد آن‌ها در زیر نور مستقیم آفتاب کاهش یابد. در ضمن، مصرف انرژی این نوع صفحه نمایش کمتر گردیده است.

3G

نسل جدید شبکه موبایل یا روشی برای انتقال اطلاعات در تلفن‌های همراه و سیستم‌های بدون سیم می‌باشد. 3 جی برخلاف جی‌اس‌ام که نسلی برای انتقال صدا و اطلاعات بود، سرعت بالا برای انتقال مولتی مدیا را فراهم می‌سازد. در نسل سوم همه چیز در قالب اطلاعات دیجیتال منتقل می‌شود. با سرعت نسبتا بالایی که در تلفن‌های نسل سوم پیش بینی شده‌است، امکاناتی از قبیل ارتباط تصویری بی سیم، با کیفیت مناسب مقدور خواهد بود.

از سال 2005، شبکه‌های نسل سوم ضریب نفوذ خود را افزایش داده‌اند، یکی از علل را می‌توان در پر شدن گنجایش نسل دوم شبکه‌های مخابراتی دانست. شبکه‌های نسل دوم برای انتقال اطلاعات صوتی با سرعت پایین طراحی شده‌اند. از همین رو براساس نیازهای مشترکین به ارتباطات پر سرعت تر، این نسل وارد عمل شد.

HSPA

اچ‌اس‌دی‌پی‌ای، یک پروتکل پیشرفته نسل سوم ارتباطات موبایل، از خانواده بسته دسترسی پر سرعت HSPA( نسل سه و نیم شبکه تلفن همراه) است. این شبکه در حال حاضر می‌تواند سرعت‌های دریافتی 1٫8، 3٫6 و 7٫2 Mbit/s( مگابیت در ثانیه) را پشتیبانی کند. افزایش سرعت در نسل بعد، یعنی HSPA+ (بسته دست رسی دریافتی پر سرعت تکامل یافته ) می‌تواند تا حد اکثر به 42 و 84 مگابیت در ثانیه برسد.

استاندارد شبکه‌های بی‌سیم IEEE

در ماه ژوئن سال 1997 انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) استاندارد IEEE 802.11-1997 را به عنوان اولین استانداردِ شبکه‌های محلی بی‌سیم منتشر ساختند. این استاندارد در سال 1999 دوباره بازنگری شد و نگارش به روز آمد شده آن تحت عنوان IEEE 802.11-1999 منتشر شد. استاندارد جاری شبکه‌های محلی بی‌سیم یا همان IEEE 802.11 تحت عنوان ISO/IEC 8802-11:1999، توسط سازمان استاندارد سازی بین‌المللی (ISO) و مؤسسه استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) پذیرفته شده است. تکمیل این استاندارد در سال 1997، شکل‌گیری و پیدایش شبکه‌سازی محلی بی‌سیم و مبتنی بر استاندارد را به دنبال داشت. استاندارد 1997، پهنای باند 2Mbps را تعریف می‌کند با این ویژگی که در شرایط نامساعد و محیط‌های دارای اغتشاش (نویز) این پهنای باند می‌تواند به مقدار 1Mbps کاهش یابد. روش تلفیق یا مدولاسیون در این پهنای باند روش DSSS است. بر اساس این استاندارد پهنای باند 1Mbps با استفاده از روش مدولاسیون FHSS نیز قابل دستیابی است و در محیط‌های عاری از اغتشاش (نویز) پهنای باند 2Mbps نیز قابل استفاده است. هر دو روش مدولاسیون در محدوده باند رادیویی 2.4GHz عمل می‌کنند.

A-GPS

وقتی که GPS روشن می‌شود، دستگاه GPS Reciever شروع به دریافت اطلاعات از ماهواره می‌نماید که این امر مقداری زمان بر است. البته این زمان بسته به موقعیت مکانی، تغییر می‌کند. اما با استفاده از A-GPS، اگر آنتن‌های BTS دارای GPS Reciever باشند، دیگر اطلاعات از ماهواره دریافت نمی‌گردد و با سرعت بیشتر از آنتن BTS دریافت خواهند شد. در واقع، با استفاده از A-GPS سرعت دریافت اطلاعات افزایش می‌یابد.

A2DP

یکی از امکاناتی است که برای پخش صدای استریو به صورت بی سیم بر روی هدفون و یا بلندگو های بی سیم و از طریق فناوری بلوتوث استفاده می‌گردد. بر خلاف HSP و HFP، این پروفایل سیگنال‌های صدا را به صورت یک سویه ارسال می‌نماید.

EDR

یک قابلیت انتخابی در بلوتوث ها است که امکان ارسال اطلاعات با سرعت بیشتر را فراهم می‌نماید. همچنین این قابلیت مصرف انرژی را نیز کاهش می‌دهد. البته این امکان بر روی همه دستگاه های دارای فناوری بلوتوث قرار ندارد و در صورتی که هر دو دستگاه فرستنده و گیرنده دارای EDR باشد به صورت خودکار فعال می‌گردد.

HDR

HDR مخفف واژه های High Dynamic Range روشی در عکاسی است که برای افزایش گستره ی دینامیکی به کار می رود. بدین صورت می توان کاری کرد که جزئیات بیشتری در مناطق سایه و روشن دیده شوند. در ضمن معمولا با این روش که توسط گرفتن چند عکس مختلف با نوردهی های متفاوت و پشت سر هم انجام می شود می توان جلوه هایی بسیار خاص را به عکس ها بخشید. بسیاری از دوربین های دیجیتال دارای توانایی ساختن عکس های HDR به صورت خودکار هستند.

PANORAMA

شیوه ای در عکاسی است که بوسیله ی گرفتن چند عکس پشت سر هم با جهت گیری متفاوت و درصدی همپوشانی، و سپس با دوختن عکس ها به یکدیگر می توان یک تصویر با میدان دید بسیار باز بدست آورد. بسیاری از دوربین ها عمل دوختن عکس ها را به صورت اتوماتیک انجام می دهند و در گرفتن آن ها نیز به کاربر کمک می کنند.

HD

واژه HD مخفف عبارت High Definition(کیفیت بالا) است. این اصطلاح اغلب برای توصیف تلویزیون ها و فیلم هایی استفاده می شود که در مقایسه با نمونه های استاندارد کیفیت بالاتری دارند. فیلم های HD از بالا تا پایین معمولا از 720 تا 1080 ردیف پیکسل تشکیل شده اند. لذا 720p/1080p نیز نامیده میشوند.

MP3

یکی از فرمت های رایج فشرده سازی صدا است که طبق الگوریتم خاصی حجم فایل های صوتی اصلی را بدون افت کیفیت محسوس، فشرده می کند.

نام اصلی این فرمت لایه سوم صوتی MPEG-1 بود، این فرمت در سال 1995 میلادی توسط گروه کارشناسان تصویر متحرک منتشر شد.

java

یک زبان برنامه‌نویسی شی گراست که برای اولین بار توسط جیمز گوسلینگ در شرکت سان مایکروسیستمز ایجاد شد. زبان جاوا شبیه به C++ است اما مدل شیءگرایی آسان‌تری دارد و از قابلیت‌های سطح پایین کمتری پشتیبانی می‌کند. یکی از قابلیت‌های اصلی جاوا این است که مدیریت حافظه را به طور خودکار انجام می‌دهد. ضریب اطمینان عملکرد برنامه‌های نوشته‌شده به این زبان بالا است و وابسته به سیستم‌عامل خاصی نیست، به عبارت دیگر می‌توان آن را روی هر رایانه با هر نوع سیستم‌عاملی اجرا کرد. برنامه‌های جاوا به صورت کدهای بیتی هم گردانی یا کامپایل می‌شوند که مانند کد ماشین هستند و وابسته به سیستم‌عامل خاصی نیستند.

نویز

نویز در عکاسی به معنی پیکسل های روشنی است که سازنده ی تصویر یا اصطلاحا سیگنال نیستند. هرچه نویز کمتر باشد تصویر با کیفیت تر است. در دوربین های دیجیتال معمولا با بالا رفتن ایزو نویز نیز افزایش می یابد.

MHL

MHL نوعی استاندارد برای توسعه رابط های صدا و تصویر است که در موبایل های هوشمند و تبلت ها استفاده می شود. به وسیله MHL می توان وسایل الکترونیکی قابل حملی که این استاندارد را دارند به تلویزیون های ّHD و Full HD دارای قابلیت MHL متصل نمود.